ಪರರನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದನ್ನು ಕಲಿಯದಿದ್ದರೆ ನಾವೆಂದೂ ದೊಡ್ಡವರಾಗುವುದಿಲ್ಲ. - ೦೧:೫೫, ೧೬ ಜನವರಿ ೨೦೧೪ (UTC) ರಂದು ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡ ಸುಭಾಷಿತ.
ಏಕತೆಯಿಲ್ಲದ ಜನಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಸಮನ್ವಯಗೊಳಿಸದ ಹೊರತು ಅದು ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲ, ಅದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಕ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಸ್ನೇಹಿತರಿಲ್ಲದವರ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗುವುದು ನನ್ನ ಸ್ವಭಾವ.
ಧರ್ಮವು ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತು ಅವನ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ನಡುವಿನ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ.
ಇಂದು ನಾವು ಉನ್ನತ ಮತ್ತು ಕೀಳು, ಶ್ರೀಮಂತ ಮತ್ತು ಬಡವರ, ಜಾತಿ ಅಥವಾ ಪಂಥದ ಭೇದಗಳನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಬೇಕು.
ಭಾರತದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಪ್ರಜೆಯು ತಾನು ಭಾರತೀಯ ಎಂದು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಹಕ್ಕುಗಳಿವೆ ಆದರೆ ಕೆಲವು ಕರ್ತವ್ಯಗಳಿವೆ.
ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ದೊಡ್ಡ ಕೆಲಸವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ಎರಡೂ ಅತ್ಯಗತ್ಯ.
ನಮ್ಮದು ಅಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಯುದ್ಧ, ಇದು ಧರ್ಮ ಯುದ್ಧ.
ಹಲವಾರು ಅಡೆತಡೆಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಮಹಾನ್ ಚೇತನಗಳ ನೆಲೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿರುವ ಈ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯಿದೆ.
ಜಾತಿ, ಸಮುದಾಯ ಕ್ಷಿಪ್ರವಾಗಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ನಾವು ಬೇಗ ಮರೆಯಬೇಕು. ಅಂತಹ ಗಡಿಗಳು ನಮ್ಮ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುತ್ತವೆ.
ಅಹಿಂಸೆಯನ್ನು ವಿಚಾರ, ಮಾತು, ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲಿಸಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಅಹಿಂಸೆಯ ಅಳತೆ ನಮ್ಮ ಯಶಸ್ಸಿನ ಅಳತೆಯಾಗಿದೆ.
ನಾವು ಸಾವಿರಾರು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರೂ, ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದರೂ, ನಾವು ನಗುತ್ತಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ದೇವರು ಮತ್ತು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ಹರ್ಷಚಿತ್ತದಿಂದ ಇರಬೇಕು.
ಭಾರತ ಉತ್ತಮ ಉತ್ಪಾದಕ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಬೇಕು ಮತ್ತು ಯಾರೂ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಬಳಲಬಾರದು, ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅನ್ನಕ್ಕಾಗಿ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸಬಾರದು ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಏಕೈಕ ಆಸೆ.
ತನ್ನ ದೇಶವು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವುದು ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯ ಎಂದು ಭಾವಿಸುವುದು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ನಾಗರಿಕನ ಪ್ರಧಾನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಾಗಿದೆ.
ದೇಶೀಯ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಏಕತೆ ಮತ್ತು ಸಹಕಾರ ಅತ್ಯಗತ್ಯ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳಾಗಿವೆ.
ನಿಮ್ಮ ಒಳ್ಳೆಯತನವು ನಿಮ್ಮ ದಾರಿಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕೋಪದಿಂದ ಕೆಂಪಾಗಲಿ, ಮತ್ತು ಅನ್ಯಾಯದ ವಿರುದ್ಧ ದೃಢವಾದ ಕೈಯಿಂದ ಹೋರಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ.
ಸತ್ಯಾಗ್ರಹವು ದುರ್ಬಲ ಅಥವಾ ಹೇಡಿಗಳ ಧರ್ಮವಲ್ಲ.
ಸತ್ಯಾಗ್ರಹವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಯುದ್ಧವು ಯಾವಾಗಲೂ ಎರಡು ರೀತಿಯದ್ದಾಗಿದೆ. ಒಂದು ಅನ್ಯಾಯದ ವಿರುದ್ಧ ನಾವು ನಡೆಸುವ ಯುದ್ಧ, ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ನಾವು ಗೆದ್ದ ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುತ್ತೇವೆ.
ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ನಾವು ದೇಶವನ್ನು ಹೊಸ ಹಿರಿಮೆಗೆ ಏರಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಏಕತೆಯ ಕೊರತೆಯು ನಮ್ಮನ್ನು ಹೊಸ ವಿಪತ್ತುಗಳಿಗೆ ಒಡ್ಡುತ್ತದೆ.
ಶಕ್ತಿಯ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯು ಕೆಟ್ಟದ್ದಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ದೊಡ್ಡ ಕೆಲಸವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ಎರಡೂ ಅತ್ಯಗತ್ಯ.
ಎದುರಾಳಿ ಎಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೋ ಅಷ್ಟು ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಅವನತ್ತ ಹೋಗಬೇಕು. ಅದು ಸತ್ಯಾಗ್ರಹದ ಮಹತ್ವ.
ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಭಾರತೀಯನೂ ಈಗ ತಾನು ರಜಪೂತ, ಸಿಖ್ ಅಥವಾ ಜಾಟ್ ಎಂಬುದನ್ನು ಮರೆಯಬೇಕು. ಅವನು ಭಾರತೀಯನೆಂದು ಅವನು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ತನ್ನ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಹಕ್ಕುಗಳಿವೆ ಆದರೆ ಕೆಲವು ಕರ್ತವ್ಯಗಳಿವೆ.
ಕೆಲವರ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯವು ಸುಲಭವಾಗಿ ಹಡಗನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಅದು ಹಡಗಿನಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲರ ಪೂರ್ಣ ಹೃದಯದ ಸಹಕಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಬಂದರಿಗೆ ತರಬಹುದು.
ಸಣ್ಣ ನೀರಿನ ಕೊಳಗಳು ನಿಶ್ಚಲವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಅವು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿ ದೊಡ್ಡ ಸರೋವರವನ್ನು ರೂಪಿಸಿದರೆ ವಾತಾವರಣವು ತಂಪಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಪ್ರಯೋಜನವಿದೆ.
ಇಂದು ಭಾರತದ ಮುಂದಿರುವ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯವೆಂದರೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹೆಣೆದ ಮತ್ತು ಏಕೀಕೃತ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಕ್ರೋಢೀಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಿದೆ.
