ನೀವು ಪ್ರಕಾಶವನ್ನು ಬಯಸಿದಾಗ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ಸಂದೇಹ ಅಥವಾ ಕಷ್ಟವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರಿನೊಂದಿಗೆ ದೇವರನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ. ಭಗವಂತ ನಿಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಕಲ್ಮಶಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ, ನಿಮ್ಮ ಮಾನಸಿಕ ದುಃಖವನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಮಗೆ ಜ್ಞಾನೋದಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಾಡುವವನು ಎಲ್ಲಾ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಜಯಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಜೀವನದ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಶಾಂತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಅಡೆತಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ಇರುತ್ತಾನೆ.
ಯಾರಾದರೂ ಹೃದಯದಿಂದ ಮಾತನಾಡುವಾಗ, ಒಬ್ಬರು ಅವರ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಬೇಕು.
ನಾವು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಸಬೇಕು, ನಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಇತರರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಯಾರಿಗೂ ದುಃಖದ ಮೂಲವಾಗಬಾರದು.
ನಂಬಿಕೆ ತುಂಬಾ ಅಗ್ಗವಾಗಿದೆ, ನನ್ನ ಮಗು? ನಂಬಿಕೆಯೇ ಕೊನೆಯ ಮಾತು. ನಂಬಿಕೆ ಇದ್ದರೆ, ಗುರಿಯನ್ನು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ತಲುಪಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದೆ ದೇವರನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಹೌದು, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪ್ರೀತಿ.
ಭಗವಂತನ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವು ಅವನ ಮೇಲಿನ ಮೋಹಕ ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಸಾಧಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ನಾವು ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದೇವೆ; ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ದೂಷಿಸುವುದು ಅನ್ಯಾಯ.
ಯಾರೂ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಕಷ್ಟಪಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಯಾರೂ ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ದಿನಗಳನ್ನು ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ರಿಯೆಯು ತನ್ನದೇ ಆದ ಫಲಿತಾಂಶವನ್ನು ತರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಒಬ್ಬರ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಭೂಮಿಯಂತೆ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದಿರಬೇಕು. ಅವಳ ಮೇಲೆ ಎಂಥ ಅನಾಚಾರಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ! ಆದರೂ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಮನುಷ್ಯನೂ ಹಾಗೆಯೇ ಇರಬೇಕು.
ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ಸಮಾನವಾದ ನಿಧಿ ಇಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸ್ಥೈರ್ಯಕ್ಕೆ ಸಮಾನವಾದ ಗುಣವಿಲ್ಲ.
ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಅಸಾಧ್ಯವಾದುದೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಜಗತ್ತು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಆಸೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆಸೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಜನರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ.
ಈ ಪ್ರಪಂಚವು ಚಕ್ರದಂತೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಎಲ್ಲಾ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೊಡೆದುಹಾಕುವ ಕೊನೆಯ ಜನ್ಮವಾಗಿದೆ.
ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯನ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೆಂದರೆ: ಈ ದೇಹವನ್ನು ಬಿಡುವಾಗ ನಂತರದವನು ಅಳುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಮೊದಲಿನವನು ನಗುತ್ತಾನೆ. ಸಾವು ಅವನಿಗೆ ಕೇವಲ ನಾಟಕವೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.
ನಾನು ನಿಮಗೆ ಒಂದು ವಿಷಯ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ಮನಃಶಾಂತಿ ಬೇಕೆಂದರೆ ಇತರರ ತಪ್ಪು ಹುಡುಕಬೇಡಿ. ಬದಲಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಕಲಿಯಿರಿ. ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ನಿಮ್ಮದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಲಿಯಿರಿ. ಯಾರೂ ಅಪರಿಚಿತರಲ್ಲ, ನನ್ನ ಮಗು; ಈ ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ನಿಮ್ಮದೇ.
