ಎಸ್.ಎಲ್. ಭೈರಪ್ಪ

• ನೀತಿಯ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿಲ್ಲದ ವಾದವು ಮಾತಿನ ವ್ಯಭಿಚಾರ

  - ೧೧:೧೧, ೭ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೦೧೬ (UTC)  ರಂದು ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡ ಸುಭಾಷಿತ.

• ಇತಿಹಾಸವು ಸತ್ಯದ ಅನ್ವೇಷಣೆಯಾಗಿದೆ.
• ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರ ಯಾವ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಾವು ತಿರಸ್ಕರಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಯಾವ ಸಾಧನೆಗಳಿಂದ ನಾವು ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂಬ ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು ನಾವು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳದ ಹೊರತು ನಾವು ಪ್ರಬುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.
• ನಾವು ಸುಳ್ಳು ಜ್ಞಾನ, ಆಸೆ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯೆಯ ಬಂಧಗಳಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಹೊರತು ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಅವಲೋಕನದ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಏರಿಸದ ಹೊರತು ನಾವು ನಮ್ಮತನವನ್ನು ಅಥವಾ ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಅಥವಾ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಗ್ರಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
• ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಗುರಿ ಇದೆಯೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಡೊಮೈನ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತರ್ಕದ ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇತಿಹಾಸದ ಅಧ್ಯಯನವು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ: ಸತ್ಯದ ಹುಡುಕಾಟ.
• ಸತ್ಯವನ್ನು ಮರೆಮಾಚುವ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು 'ಆವರಣ' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಸತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಕ್ಷೇಪಿಸುವುದನ್ನು 'ವಿಕ್ಷೇಪ' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ, ಅದನ್ನು 'ಅವಿದ್ಯೆ' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಮೂಹ ಅಥವಾ ಪ್ರಪಂಚದ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ, ಅದನ್ನು 'ಮಾಯಾ' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
• ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ತಲೆಮಾರುಗಳು ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪುಗಳಿಗೆ ನಾವು ಜವಾಬ್ದಾರರಲ್ಲ. ಹೇಗಾದರೂ, ನಾವು ಅವರೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಸಮೀಕರಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ಅವರ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರೆ, ಅವರ ತಪ್ಪುಗಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಸಿದ್ಧರಾಗಿರಬೇಕು.
• ಹಿಂದಿನ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ನಾವು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ಅರಿವು ಬರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದೇ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸದಂತೆ ನಮ್ಮನ್ನು ತಡೆಯುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಅದು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ.